Santa Fe , New Mexico en MMonument Valley, Arizona

vrijdag 23 mei:

Vandaag vertrekken we uit Roswell richting Santa Fe, New Mexico. We hebben nu 7500 kilometer gereden moeten we de olie laten verversen voor ons ‘Wit gevaar’. We zoeken een pit stop en rijden de garage binnen. We worden direct welkom geheten op zijn Amerikaans, dat wil zeggen: Hey Fooks, how are you doing and where you come from. De olie wordt ververst, er gaat ongeveer 6 gallon in, de banden worden nagekeken, kortom een kleine beurt. Als we de rekening krijgen beginnen we allebei te lachen: $ 39,00. In Nederland was dat iets duurder geweest. Als we weg willen rijden komt de monteur ons nog even goedendag zeggen en hij zegt: God bless you all the way. Wat aardig. Hier kunnen wij nog wat van leren. Daarna bij de volgende stop even propaangas tanken anders kunnen we geen koffie meer zetten. Daarna nog even tanken en hiddy up go to Santa Fe. We moeten ongeveer 300 kilometer rijden vandaag dus een makkie voor meneer Keeman.
Het begint zachtjes te regenen tegen de tijd dat we in Santa Fe aankomen. We vinden direct een camping . We gaan met de stadsbus naar Old Town en ondanks de miezer regen hebben we een hele leuke middag. We krijgen op de plaza een flink aantal old timers te zien. We zien een spectaculaire police car (Corvette). Twan kwijlt al en maakt direct een foto , van de agent mag hij erin gaan zitten en ik maak snel een fottoke. De policeman is trouwens ook aardig om te zien moet ik zeggen. Hij komt bij ons staan en laat Twan een foto maken.Santa Fe is een echte Indiaans, mexicaanse stad met veel galerietjes van Indianen dingetjes.

En dan een berichtje voor Jaja: zie ik daar toch een winkel met UGG’s. Bel jou direct op maar realiseer dat je al lang en breed op bed ligt. Ik heb een paar schon slipperkes veur ouw gekocht Jaja. En veur mun eiguh ook maar een paar hahahhaha. Volgens mij moeten we nog een koffer bij kopen.

De bedoeling is om morgen naar Durengo te rijden in Colorado en daar een dagtrip met een oude stoomtrein door de bergen te maken. Helaas kunnen we dit niet doen i.v.m. het slechte weer, de voorspelling is: hurricane, sneeuw. De temperatuur is overdag –2 graden en ’s nachts –10 gr. Brrrr…. Dat wordt ons toch wat te kou en te gevaarlijk om in de bergen te gaan rijden met ons wit gevaar. We besluiten om maar direct door naar Arizona, Monument Valley te rijden. Dit wordt een lange trip voor ons Twanneke: 630 kilometer. Maar we kunnen er 2 dagen over doen.

Zaterdag 24 mei:
We vertrekken vroeg uit Santa Fe en het is gelukkig droog en de zon schijnt weer. We rijden nu hele stukken op de originele route 66. Prachtig en we komen heel veel motorrijders tegen. Twan die zwijmelt al helemaal om dit eens te gaan doen. Dit is wel iets voor Nico, Harry en mij zegt hij. Hij ziet het al helemaal zitten. Dus Harry en Nico, als jullie dit lezen dan bereidt je maar vast voor haha. We rijden nu door het Navajo Indianen reservaat en het is adembenemend mooi. Het is ongeveer 5x zo groot als Nederland en er wonen nog 265.000 Indianen. Niets dan woestijn met ontzettend grote rotsformatie's. Prachtig om door te rijden. We maken onze middag stop bij Four Corners. Dat is de enige plek in de USA waar 4 staten bij elkaar komen. Net zoiets als bij ons het drielanden punt. Hier komen de staten New Mexico, Arizona, Colorado en Utah bijelkaar. We maken er wat foto’s en gaan bij een Indiaan het echte Indiaanse Frea Bread eten. Heerlijk!!!! We moesten dit van Mike Scott eten anders hadden we iets gemist. Nou Mike: it was wonderfull. Twan takes as always the Hamburger!!

We komen geen camping meer tegen dus moeten we de hele weg naar Monument Valley afrijden. Twan is het tegen de tijd dat we aankomen wel zat maar als we onze staanplaats zien dan is hij alles vergeten. Zón mooie camping, midden in Momunent Valley, hebben we deze reis nog niet gehad. Prachtig. Na het eten en een dutje maken we een wandeltocht door de rotskliffen. Ik wist vantevoren niet dat ik dit allemaal zou doen anders had ik wel een valiumpje ingenomen. Hahahaha. Heb in de diepe afgrond gekeken zonder hekje en gewoon doorlopen zei meneer Keeman. God me ja wat een strafkamp. ’s Avonds vroeg uitgeblust in ons kooitje.

Zondag:
Ha Ya Tee (Indiaans voor hallo)
We hebben de hele ochtend met een open busje door Monument Valley gereden. Werkelijk adembenemend zo mooi en zón intense natuurschoonheid. We stoppen diverse keren onderweg en maken foto’s en kopen wat souvenirs bij een Indiaanse vrouw. Voor mam en Debora een mooi Indiaans sieraadje. Dan komen we drie ruiters op paarden tegen. Een ervan is een Indiaan. Ze stoppen onder een grote rots waar wij toevallig een stop hebben. De Indiaan begint opeens een oud Indiaans lied te zingen en de echo van de rotsen weerkaatst zijn stem. Het is om kippenvel van te krijgen. Iedereen wordt stil en luistert ademloos. Ik krijg er gewoon de bibbers van en denk dat wij toch wel ongelijke bofkonten zijn om dit te mogen meemaken. Het duurt wel vijf minuten lang en als hij uitgezongen is pinken er sommige mensen een traantje weg. (ik ook)
Na de lunch rijden we richting Antilope Canyon. We vinden er een prachtige camping aan Lake Powel. Ik durf het bijna niet te zeggen maar het is nog mooier dan gisteren. We gaan lekker in het zonnetje uitrusten en trekken een Budweiser en een ijskoud roseetje open. Mmmm.Twan heeft een hele hoop hout gekocht in de campingwinkel dus vanavond gaan we een kampvuur maken. Morgen zullen we een tour doen door Antilope Canyon en ’s middags doorrijden naar de Grand Canyon.

See you later en for now good night to you all,
De Keemannekes